kaixo, ni Elsa nahiz eta  hemen daukazue nire ipuina:

           bi pertsona eta bere txakurra

Bazein behin txakur bat Beltzi izena duena eta bere bi zaintzaile, Juan eta Maribi. Juanek, ez zeukan lana orduan, asko zaintzen zuen bere txakurra, baina Maribik, bere kontrakoa zen, lana zeukan baina ez zuen bere txakurra zaintzen, ez zion urik ere ematen.

Orain egun baten gertatutakoa kontatuko dizuet:

Juan goiz-goiz altxatu zen entrebista bat zeukalako orduan beltzi atera zuen kalera, eman zion ura ,janaria orraztu zuen eta joan zen elkarrisketara.

Maribi, konturatu zen Juan joan zela orduan jarraitu zuen lo egiten baina beltzi jarri zen negar egiten eta maribi esnatu zuen.Maribi altxatu eta logela batera eraman zuen ura, jatekorik eta ezer gabe.Orduan, jarri zen negar gehiago egiten, kalera atera eta itxi zion atea. Beltzi, belarrera joan zen eta Juan bilatzen hasi zen.Juan joan zen sartzen baina txakur bat ikusin zuen.Hartu zuen eta ikusi zuen bere mobil zenbakia zeukala.

Etxera joan zen eta Maribiri esan zion:

-Non dago beltxi?

-Ez dakit, sukaldean egongo da.-Maribi esan zuen.

Juan sukaldera joan zen eta beltxi ikusi zuen orduan esan zuen:

-Maribi , beltxi ez dago nik aurkitu dut kalean.Zergaitin zegoen kalean bakarrik?

-Negarrez egon denez kalera atera dut.Baina hotza egiten zuenez etxera bueltatu naiz.-esan zuen Maribik.

-Hori ezin zaio egin txakur bateri !!!

Maribi konturatu zen egindakoa txarto zegoela.

-Baina orduan joan naizen bakoitzean.Zer egin diozu?

-Ba, logela baten zartu ura eta janari gabe.Baina orain konturatu naiz txarto dagoela.

ZER IRUDITU ZAIZUE? BA HAU ANIMALI ASKORI GERTATZEN ZAIE BAINA, EZ DUTE BERE ZAINTZAILEAK BILATZEN.